کمال

این روزا احساس می کنم به ی آرامشی رسیدم که عمری کمبودش ترمزی بود سر راه پیشرفتم

ی خس عجیبی دارم ،حس می کنم دیگه نیازی به چیزی ندارم،

البته ی موضوع مهمی هم هست که بهش پی بردم

گاهی ی حرفی را با تمام وجود و صداقت می زنم،ولی در زمان دیگری با اتفاقات جدیدی که پیش میاد،از حرفم پشیمان و این خیلی بده و اذیتم می کنه،طوری که دیگه تصنیم گرفتم هیچ وقت به راحتی و بدون اما و اگر حرفی نزنم

توو این دنیا همه چی به هم بستگی داره،و هیچ حکم کلی وجود نداره.....فقط دو،دوتاست که میشه چهارتا،بله فقط حساب و کتاب و ریاضی....به خاطر همین دنیا و اموراتش واقعا پیچیده و سخته......

کاش بتونیم همه جا سربلند بیرون بیاییم...